Ze dacht me op een taalfoutje te kunnen betrappen, toen ik een tweede bestelde. Het is toch “une verre” zei ze. En ik kreeg inderdaad een tweede glas voor mijn neus. Maar ik had een tweede groene besteld. De variant die je alleen hier kan drinken, in de brasserie net voor de abdij. Een brasserie met een zalige naam. Dus gingen we de volgende dag terug. Toen werd het : een tweede oude. Want naast de groene (van het vat), hebben ze hier ook flesjes liggen van 1 jaar oud. Blauwe die een jaar verder doorgegist is, doorgerijpt. Man, man, man, als je een stukje van de hemel wil proeven moet je in deze gouden vallei (Or-val) zijn. Ook als het regent  😉

Categorieën:Dagelijksbeeld, in beeld, kastart