Walking with Elephants, een pracht van een nummer (van Ten Walls), dat me zo terug brengt naar Sri Lanka. Meer bepaald naar het Minneriya National Park. Met jeeps reden we even de rimboe door. Om na die dichte jungle aan een prachtige open plek te komen. Met een meer. We passeerden grote groepen olifanten, die langs het meer wandelden. We reden langs hen, alsof we tijdelijk met hen mee stapten. Samen op stap, met deze kolossen. Rustig grazend, rustig wandelend langs de waterkant. Met een stilaan ondergaande zon op het achterplan. Onze dag kon alweer niet meer stuk. Sri Lanka had ons al dag na dag verwend. We waren al verrast toen we één enkele olifant los langs de kant van de weg zagen. Wie had gedacht dat we er ook bij zouden springen, om ze te gaan wassen in een riviertje. En wie had kunnen denken dat we ze in zo’n groot aantal hier samen zouden zien. En vooral dat we dan gewoon zouden stoppen met die jeeps om uit te stappen ! En net toen ik uitstapte, zag ik het. Dit beeld. Ik moest even een spurtje trekken om het vast te leggen. De rest van de groep ging zich opstellen voor een groepsfoto en was er dus snel bij om mij te roepen. Maar ik had mijn beeld te pakken. Een kwestie van secondes. Maar het stond er op. Net als de olifanten, waren ook deze monniken een wandelingetje aan het maken. Aan datzelfde meertje. Bij diezelfde ondergaande zon. Even maar en dan vertrokken ze terug met hun jeep. Net zoals wij. Maar eerst dus op de groepsfoto.
Categorieën:in beeld, kastart, Wanderlust
